Дамінуючым інстытутам стала асабістая лаяльнасць чыноўнікаў да А. Лукашэнкі, што дазваляе нам патлумачыць адносную працягласць існавання рэжыму і яго адносную стабільнасць.
Дамінуючым інстытутам стала асабістая лаяльнасць чыноўнікаў да А. Лукашэнкі, што дазваляе нам патлумачыць адносную працягласць існавання рэжыму і яго адносную стабільнасць.
Антыэлітны папулізм палітыкі А. Лукашэнкі стаў перашкодай на шляху інстытуцыялізацыіі (палітычнага развіцця), створанай ім палітычнай сістэмы, што магло прывесці да сур’езнага крызісу ў доўгатэрміновай перспектыве.
Калі б кіруючая эліта абрала, ў якасці канстытуцыйнай мадэлі, не прэзідэнцкую рэспубліку, а парланцкую форму кіравання, якую выкарысталі краіны Балтыі, шлях Беларусі быў бы іншым.
Цяжка сказаць, ці здолее А. Лукашэнка перамагчы нават слабую апазіцыю на прэзідэнцкіх выбарах 2015 г. без істотнай расійскай падтрымкі? Хутчэй за ўсё не.
У Рэспубліцы Беларусь само слова “апазіцыя” пры А. Лукашэнку стала набываць рэзка адмоўны сэнс. Дзяржава мусіла весці з ёй непрымірымую барацьбу, а не заключаць кампрамісы.
Наступствы мінулага парадку не з’яляюцца адзіным чыннікам, які вызначаў траекторыю трансфармацыі палітычных рэжымаў на пастсавецкай прасторы. Змены адбываліся ў атачэнні рэжыма.